PROTEZY KOŃCZYN GÓRNYCH WYKORZYSTUJĄCE IMPULSY MIĘŚNIOWE
Protezy kończyn górnych wykorzystujące impulsy mięśniowe są dziś powszechnie stosowaną metodą protezowania na całym świecie. System składa się z jednej bądź dwóch elektrod (których zadaniem jest zbieranie impulsów elektrycznych z powierzchni mięśni), układu elektronicznego (często opartego na mikroprocesorze, którego zadaniem jest obróbka otrzymanego sygnału), oraz elementu roboczego (jakim może być dłoń protezowa, staw łokciowy, a nawet staw barkowy).
W chwili, kiedy mięsień kikuta napina się, wytwarzany jest sygnał elektryczny. Impuls ten, przetworzony przez elektrodę umieszczoną w leju protezowym, powoduje włączenie lub wyłączenie niewielkich elektrycznych silniczków ulokowanych w elemencie roboczym, co w rezultacie powoduje ruch palców dłoni, zgięcie bądź wyprost stawu łokciowego lub barkowego.
W przypadku dłoni protezowej możemy operować nią w systemie uproszczonym- pierwszy impuls powoduje otwarcie, a następny zamknięcie dłoni przy takiej samej sile pracy, lub w zależności od siły / długości impulsu dłoń można zacisnąć mocniej lub słabiej.
Umiejętność wykorzystania wszystkich dostępnych funkcji sztucznej kończyny wymaga jednak nauki i treningu. Nie bez znaczenia jest też wielkość kikuta i jego umięśnienie. Warto jest skontaktować się z fizjoterapeutą, który opracuje zestaw zabiegów i ćwiczeń poprawiających stan mięśni (nie tylko samego kikuta) oraz zakres ruchu pozostałych w kończynie stawów. Po uzyskaniu optymalnej sprawności i odpowiednim treningu w posługiwaniu się protezą wykonywane czynności stają się intuicyjne, a pracujące mięśnie nie męczą się bardziej, niż ma to miejsce w przypadku naturalnej kończyny.
Proteza myoelektryczna (bioelektryczna) zasilana jest systemem baterii wymagających systematycznego doładowywania. Jest to czynność bardzo prosta i nie różni się niczym od doładowania aparatu telefonicznego. Należy pamiętać, aby codziennie np. wieczorem naładować baterie.
Istnieje wiele modeli dłoni sterowanych impulsami mięśniowymi. Są wśród nich konstrukcje, w których poruszają się trzy palce (kciuk, wskazujący i środkowy - taka dłoń otwiera się i zamyka) oraz te, najbardziej zaawansowane, gdzie współpracuje ze sobą wszystkich pięć palców tworząc różne rodzaje chwytów.
